Brussels parlement wil meer jobkansen voor mensen met strafblad

Voor verschillende Brusselaars is het hebben van een strafblad een drempel om terug te re-integreren in de maatschappij en bij te dragen. Sommige veroordelingen gaan om kleine feiten zoals laattijdige betalingen of andere kruimeldiefstal. Wanneer u bij de gemeente een uittreksel uit uw strafregister aanvraagt, worden daarin alle veroordelingen vermeld die u hebt opgelopen. Zelfs veroordelingen voor boetes van meer dan 25 euro of gevangenisstraffen van meer dan 7 dagen blijven op het strafblad staan. Politievonnissen zijn ook opgenomen, maar worden na 3 jaar automatisch gewist. Eind 2019 had België 2.874.810 openstaande strafregisters. Daarvan was 74% man en 26% vrouw. Nog een verbazingwekkend cijfer: 2 kinderen die na 2010 zijn geboren en dus 10 jaar of jonger zijn, hebben al een strafblad, net als 51 andere kinderen onder de 15 jaar. 

Bekijk de getuigenissen van Nordin, Majid, Majid en Tahar hier. 

Anderzijds is de overheid terecht voorzichtig en wil ze in bepaalde beroepen geen risico’s nemen. Op dit moment is er geen coherent beleid rond het aanwerven van mensen met een strafblad en heeft elke overheidsdienst een andere regeling. Dat blijkt uit een reeks vragen* van Brussels parlemenslid Fouad Ahidar (one.brussels-Vooruit) aan de bevoegde ministers en staatssecretarissen in de Brusselse regering. 

“Het is vandaag niet transparant en niet goed georganiseerd, waardoor er een zekere willekeur ontstaat. Ik hoor verhalen van mensen die pas bij het tekenen van hun contract afgewezen worden, nadat ze gedurende weken succesvol proeven hebben doorlopen. Bij andere overheidsdiensten vragen ze niet eens naar het strafblad, wat voor bepaalde functies ook niet de bedoeling kan zijn. Met het oog op tweede kansen, maar ook uit voorzorg, zou een overheid hier veel meer aandacht voor moeten hebben en een duidelijk beleid moeten voeren.“

De meeste overheidsdiensten vragen een uittreksel uit het strafregister, maar hebben geen richtlijnen over hoe ze omgaan met een strafblad. Het hangt van de individuele recruiter af of iemand met een gerechtelijk verleden in aanmerking komt voor een baan bij de overheid. Sommige overheidsdiensten, zoals visit.brussels of het Iristeam, vragen nooit een uittreksel. Maar dan heb je bijvoorbeeld de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie dat systematisch weigert personen aan te nemen met een gerechtelijke veroordeling. 

Uit eerdere parlementaire vragen van Fouad Ahidar (one.brussels-Vooruit) kwam nog een andere opmerkelijke vaststelling: namelijk dat de meeste overheidsdiensten geen enkele procedure of beleid hebben voor mensen die na hun aanwerving in aanraking met het gerecht komen. Alleen bij Leefmilieu Brussel en Brussel Preventie & Veiligheid bestaat er een meldingsplicht en wordt dit indien nodig opgevolgd.

Daarom wordt met deze resolutie de Brusselse regering gevraagd om een duidelijk en coherent beleid te ontwikkelen voor mensen met een gerechtelijk verleden. In de eerste plaats om kansen te geven, maar ook uit voorzorg. Sommige veroordelingen zijn niet compatibel met bepaalde functies. De overheid kan niet zomaar iedereen aannemen, dus vraagt deze resolutie dat de regering duidelijke richtlijnen opstelt. 

Nadia El Yousfi, Marc-Jean Ghyssels, Rachid Madrane, Marie Lecocq, John Pitseys, Emmanuel De Bock, Christophe Magdalijns, Juan Benjumea Moreno, Guy Vanhengel, N-VA en PTB hebben de resolutie goedgekeurd. 

* Vragen en Antwoorden – Brussels Hoofdstedelijk Parlement – 15 december 2017 (nr. 35): Impulse (p 109); GIMB (p 192); Citydev (p193); Actiris (p 194); Atrium (p 197); MIVB (p 223); Brussels Parkeeragentschap (p 225);  Net Brussel (p 299); Innoviris (p 300); 

Vragen en Antwoorden – Brussels Hoofdstedelijk Parlement – 15 januari 2018 (nr. 36): Visit Brussels (p 32); Perspective.brussels (p 34); Haven van Brussel (p 35); Brussel Preventie & Veiligheid (p 36); BGHM (p 158); Leefmilieu Brussel (p 159); Gewestelijke Overheids Administratie (p 174); Iristeam (p 206); DBDMH (p 236);