'Er is ook een vaccin nodig tegen armoede-epidemie in Brussel'
Deze crisis biedt de uitgelezen kans om structurele problemen aan te pakken
Vrijdag 18 december 2020 — Tijdens de begrotingsbehandeling in het Brussels parlement heeft de one.brussels fractie bij monde van Fouad Ahidar en Els Rochette de Brusselse regering opgeroepen om deze crisis aan te grijpen om fundamentele veranderingen door te voeren. Blijven investeren, ondanks een oplopend begrotingstekort, is de juiste keuze. Maar waar het gaat om armoedebestrijding, het bieden van betaalbare huisvesting voor alle Brusselaars en de relance van de economie, staan de ingewikkelde structuren van Brussel een effectieve aanpak in de weg.
Vooral het effect van de COVID-pandemie op de armoede in de stad is zorgelijk. Al voor Corona groeide in Brussel één op de vier kinderen op in een huishouden zonder inkomen uit werk. Één op de drie inwoners moet ook rondkomen van een inkomen dat lager is dan het armoederisicopercentage. Voor de laagste 20% van de inkomens in Brussel is slechts 6% van de huurwoningen financieel haalbaar voor deze categorie. Fouad Ahidar (one.brussels):
"Maandenlang heeft het Coronavirus ons dagelijks leven verduisterd. Dit is echter niet de enige epidemie die een desastreuze impact heeft gehad in deze stad. Lang voor het Coronavirus woedde in Brussel een armoede-epidemie. En helaas heeft Brussel er nog steeds geen vaccin voor gevonden."
De noodzaak om het Gewest als één stad moeten besturen, is dat in de eerste plaats een sociaal vraagstuk. Een stad kan te grote ongelijkheden niet verdragen. In Molenbeek is de taakbelasting van het OCMW-personeel veel groter dan in een rijke gemeente met minder cliënten. Els Rochette (one.brussels):
"Wij vinden dat elke Brusselaar recht heeft op gelijke dienstverlening bij het OCMW, ongeacht zijn woonplaats. De rijkdom van sommige gemeenten moet de geconcentreerde armoede in andere compenseren. Dat moeten we anders organiseren."
De coronacrisis toonde het nogmaals aan dat de Brusselse structuren een effectieve crisisaanpak in de weg staan. Het was bij momenten onmogelijk te volgen wat in welke gemeente was toegestaan. Mondmaskers werden apart besteld. Steunmechanismen doken overal op zonder dat iemand het overzicht kon bewaren, ook de Brusselaas die het nodig hadden. Een zoveelste teken van een systeemfout: Brussel is gewoon te ingewikkeld. Fouad Ahidar (one.brussels):
"19 gemeentes, 19 OCMW’s, 6 politiezones, 16 Brusselse huisvestingsmaatschappijen, en ga zo maar verder. We blijven het zeggen. Niemand kan volgen, behalve de politici. Het is een net vol met mazen. Waar mensen doorheen vallen. Ik kijk dan ook enorm uit naar de Staten-Generaal in het najaar. Hoe meer we samenwerken en harmoniseren, hoe efficiënter we elke euro zullen kunnen inzetten voor de toekomst van de Brusselaars."
De pandemie heeft het belang van een dak boven het hoofd aangetoond. Daarom is er nood om meer mankracht in te zetten en meer dienstverlening uit te bouwen voor daklozen. Door COVID moet de opvang soms kleinschaliger, is het uitbreiden van de dagopvang nodig en moeten we anders omgaan met verslavingen. Els Rochette (one.brussels) vroeg om nu al na te denken over meer structurele oplossingen voor dak- en thuislozen:
"Wat zal er komend jaar precies nodig zijn voor daklozen? We kunnen het niet voorspellen. Maar wat we in elk geval weten: een goed uitgedacht systeem in normale tijden houdt ook stand in tijden van pandemie. Wat als de pandemie voorbij is en we terug evolueren naar een normale situatie? Wat als de hotels terug gaan functioneren als gewoon hotel? Waar komen daklozen dan terecht? Deze week nog slaakten hulporganisaties zoals Artsen Zonder Grenzen en Dokter van de Wereld een noodkreet: er is een acuut tekort aan opvangplaatsen voor mensen die op straat leven."