'Meer meertaligheid zal zorgen voor gelukkigere Brusselaars in 2020'
In zijn eerste nieuwjaarsspeech als voorzitter van de RVG prijst Fouad Ahidar de Brusselse tolerantie en pleit hij voor respect voor de eigen keuzes van Brusselaars
Donderdag 16 januari 2020 — Fouad Ahidar is sinds deze legislatuur voorzitter van de Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie, het parlement van de Nederlandstalige gemeenschap in Brussel waar de 17 Brusselse Nederlandstalige parlementsleden debatteren over Brussel, de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC), en onderwijs, welzijn, jeugd, cultuur, sport, enz. In zijn eerste nieuwjaarsspeech benadrukte Ahidar de impact die de VGC heeft, als kleine overheid, ook op zijn eigen leven.
Fouad Ahidar:
“De VGC, dat is meer dan 700 ambtenaren in administratie, gemeenschapscentra, scholen en een uitleendienst. Ze heeft een budget van 200 mio EUR per jaar en werkt voor 100.000 scholieren, studenten en cursisten. Voor 400.000 mensen die elk jaar in de Gemeenschapscentra passeren. Ik ben zelf een kind van de VGC. Het is dankzij het Nederlandstalig jeugdwerk dat ik nu ben, wie ik ben. Begin jaren 90 was ik jeugdwerker in Centrum West van de VGC in Molenbeek. Nu heb ik de kans heb om dit huis te leiden als ‘eerste Vlaming van Brussel’.”
De relatie Vlaanderen en de VGC zal in de RVG ongetwijfeld hoog op de agenda staan, verwacht Ahidar:
“De VGC heeft van de Brusselse kiezers een mandaat gekregen om eigen keuzes te maken. Ze is afhankelijk van Vlaanderen, maar evengoed (en financieel zelf meer) van het Brussels Gewest. Elk gesprek over de relatie Vlaanderen en de VGC moet daarom een dialoog zijn tussen partners met respect voor elkaars autonomie.”
Ahidar ziet hoopvolle signalen in Brussel voor 2020 en een sleutelrol voor taal:
“Ik krijg hoop door de tolerantie in deze stad. Brussel is na Dubai de meest diverse stad. En dat gaat al bij al zeer goed. De Brusselaar gaat nooit aanvaarden dat – zoals op andere plekken –racisme of populisme wint. Om die tolerantie te beschermen moeten we werken aan meertaligheid. Nog niet zo heel lang geleden was er discriminatie en argwaan tegenover andere talen. Nu voel ik respect en nieuwsgierigheid. We mogen daarbij niet vergeten dat taal bovenal emotie is, een middel om goed samen te leven. Het is niet enkel de ‘snelste weg naar een job’. Het is vervelend om je buurman niet te verstaan. Je voelt je schuldig als je de leraar van je dochter niet kan volgen. In paniek als een verpleger of politieman je niet verstaat als je ze nodig hebt. Daarom ook dat deze speech vertaald wordt naar gebarentaal: als RVG moeten we meer oog en oor hebben voor de 100.000 Brusselaars die minder tot niets horen. Meer meertaligheid zal zorgen voor gelukkigere Brusselaars in 2020.”