'We mogen niet wegkijken terwijl mensen wegkwijnen'

Hilde Sabbe (one.brussels): 

“Dertienduizend mensen die sowieso al in erbarmelijke omstandigheden overleefden, zijn sinds de brand in het vluchtelingenkamp nu ook hun laatste bezittingen kwijtgespeeld. Ze brengen de dagen en nachten door op een autoweg, zonder beschutting, zonder eten, zonder toiletten. Onder hen ook kleine kinderen, vaak ziek, bijna altijd getraumatiseerd. De Griekse regering bouwt voor deze kwetsbare gezinnen momenteel een nieuw kamp met noodtenten.” 

Vrijwilligers die ter plaatse gingen om mensen te helpen, beschrijven Moria van voor de brand als de hel op aarde. Een provisorische en nog spartaanse versie van dit kamp, geen plek waar we getraumatiseerde kinderen willen laten zitten. We laten families die op de vlucht zijn voor oorlog in de steek. Op ons EU-grondgebied. In strijd met de universele rechten van de mens en de vluchtelingenverdragen.

Hilde Sabbe (one.brussels): 

“Europa kan niet machteloos blijven toekijken op wat nu al een humanitaire ramp is. In Duitsland groeit de roep van onderuit om enkele duizenden ontheemden op te vangen. België, zo bleek, toont zich bereid slechts een honderdtal minderjarige en kwetsbare bewoners op te vangen. Ons gewest, onze stadsstaat Brussel mag niet wegkijken waar mensen wegkwijnen. We kunnen meer doen, als we ons ertoe zetten.”

De bewoners van Lesbos tekenden een petitie zodat de kampbewoners niet mogen rondzwerven op de nieuwe locatie wegens de risico’s verbonden aan het coronavirus. Daarom is de vrees van velen dat ze opgesloten zullen worden. Zo kwamen de afgelopen week Afghaanse en Afrikaanse asielzoekers uit diverse landen op straat om de situatie aan te klagen: ook zij willen ondertussen liever het eiland verlaten dan er te moeten blijven wonen in erbarmelijke omstandigheden.  

Hilde Sabbe (one.brussels):

“Uit solidariteit met deze kwetsbare mensen, met Griekenland en als hoofdstad van een EU-lidstaat, voelt het dan ook als een verplichting aan van het Brusselse gewest om na te gaan op welke manier wij kunnen bijdragen om deze mensen een veilig onderkomen aan te bieden. Wij beseffen heel goed dat Brussel al flink wat uitdagingen kent wat de opvang van thuislozen betreft, maar anderzijds heeft het Gewest ook al vaker bewezen dat het in noodsituaties niet kan en wil wegkijken. Het klopt dat er geen eenvoudig antwoord op het migratievraagstuk. Maar er is wel een duidelijk antwoord mogelijk op een humanitaire noodsituatie. ”